2023 yılında Türkiye’de işsizlik ödeneği miktarı, son 120 gün içindeki en yüksek brüt ücretin %40’ı olarak belirlenmiştir. Ancak, ödeneğin belirli bir asgari tutarı da bulunmaktadır.
2023 yılında işsizlik ödeneği asgari tutarı, 1.310 TL olarak belirlenmiştir. Bu tutar, işsizlik ödeneği almaya hak kazanan herkes için geçerlidir. Ancak, son 120 gün içinde elde edilen brüt ücret miktarı bu asgari tutarın üzerinde ise, ödeme bu miktar üzerinden hesaplanır ve ödenir.
BU HABERLER İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
Ayrıca, işsizlik ödeneği almak için bazı şartlar da bulunmaktadır. Bu şartlar şunlardır:
- İşten çıkarılma nedeniyle işsiz kalmak,
- İşsizlik Sigortası primi ödemiş olmak,
- İşsizlik Sigortası Kanunu’nda belirtilen diğer şartları taşımak.
İşsizlik ödeneği, işten çıkarılmanın ardından en geç 30 gün içinde başvurulduğunda ödenir. Ödeme süresi, başvuru tarihinden itibaren 10 iş günü içinde başlar.
İşsizlik ödeneği süresi, çalışanın son 3 yıl içindeki çalışma süresine ve yaşına göre değişebilir. 2023 yılında, en az 600 gün prim ödemiş olanlar için işsizlik ödeneği süresi en fazla 300 gün, en az 120 gün prim ödemiş olanlar için ise en fazla 180 gün olarak belirlenmiştir.
Ödeneğin miktarı ve süresi, zaman içinde güncellenebilir. Bu nedenle, işsizlik ödeneği hakkında en güncel bilgiyi, Türkiye İş Kurumu (İŞKUR) gibi resmi kurumlardan veya İŞKUR’un internet sitesinden edinebilirsiniz.
1 aylık işsizlik maaşı ne kadar?
1 (Bir) ay boyunca işsizlik maaşı alacak kişinin ödeneceği tutar, son 120 gün içindeki en yüksek brüt ücretin %40’ı ve asgari tutar olan 1.310 TL arasında değişebilir. Örneğin, son 120 gün içindeki en yüksek brüt ücreti 5.000 TL olan bir kişi, bir ay boyunca en fazla 2.000 TL işsizlik maaşı alabilir.
Ancak, işsizlik maaşının süresi de belirlenmiştir. Çalışanın son 3 yıl içindeki çalışma süresine ve yaşına göre değişebilen işsizlik maaşı süresi, 2023 yılında en fazla 300 gün olarak belirlenmiştir. Bu nedenle, bir ay boyunca işsizlik maaşı alacak kişinin alabileceği maksimum tutar, son 120 gün içindeki en yüksek brüt ücretin %40’ı ve işsizlik maaşı süresinin bölünmüş olduğu 300 gün ile çarpılması sonucunda bulunabilir.
Kendi isteği ile işten ayrılan işsizlik maaşı alabilir mi?
Türkiye’de, kendi isteği ile işten ayrılan kişilerin işsizlik maaşı almaları mümkün değildir. İşsizlik maaşı, işten çıkarılma nedeniyle işsiz kalan, İşsizlik Sigortası primi ödemiş ve İşsizlik Sigortası Kanunu’nda belirtilen diğer şartları taşıyan kişilere ödenmektedir.
İşsizlik maaşı, işsiz kalan kişinin geçimini sağlamak için bir tür sosyal güvenlik önlemidir ve genellikle işsiz kalan kişilerin iş bulana kadar geçici bir süre için destek olmak amacıyla ödenir. Kendi isteğiyle işten ayrılan bir kişinin ise, işi terk etme kararı kendi iradesine bağlı olduğundan işsizlik maaşı alma hakkı yoktur.
Ancak, bazı istisnai durumlarda kendi isteğiyle işten ayrılan kişiler de işsizlik maaşı alabilirler. Örneğin, işverenin davranışları veya işyerindeki çalışma koşulları nedeniyle çalışanın işten ayrılması durumunda, çalışan işsizlik maaşı alabilir. Bu durumda da, İşsizlik Sigortası Kanunu’nda belirtilen diğer şartları taşıyan kişilerin işsizlik maaşı almaları mümkündür.
İşsizlik parası nasıl hesaplanıyor?
Türkiye’deki işsizlik maaşı, İşsizlik Sigortası Kanunu’na göre hesaplanmaktadır. İşsizlik maaşı, son 120 gün içindeki brüt ücretin %40’ı ve asgari ücretin altında olmamak kaydıyla belirlenir.
İşsizlik maaşı hesaplanırken aşağıdaki adımlar izlenir:
- İlk olarak, son 120 gün içindeki en yüksek brüt ücret bulunur.
- Bulunan brüt ücret, %40 ile çarpılır.
- Çarpım sonucu bulunan tutar, asgari ücretin altında olmamak kaydıyla işsizlik maaşı tutarı olarak belirlenir.
Örneğin, son 120 gün içindeki en yüksek brüt ücret 5.000 TL ise, işsizlik maaşı tutarı:
5.000 TL x 0,40 = 2.000 TL
olarak hesaplanır. Eğer asgari ücretin altında bir tutar bulunursa, asgari ücret tutarı işsizlik maaşı olarak ödenir.
İşsizlik maaşı, işsiz kalan kişinin son üç yıl içerisindeki çalışma süresine, yaşına ve İşsizlik Sigortası Kanunu’nda belirtilen diğer şartlara göre belirli bir süre boyunca ödenir. Bu süre, kişinin çalışma süresine ve yaşı gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir.
